Nieuwsbrieven 1990-1999

(Loek – Juni) Op het moment van dit schrijven ben ik drie weken op mijn nieuwe werkplek. Gepke maakt zich nog wat zorgen over me, omdat ik mijn draai nog niet gevonden heb. Maar dat is gewoon voor mij. Ik ben typisch iemand die even de kat uit de boom moet kijken, en de eerste […]

(Gepke) Hoera, we zijn er weer. Tijd voor de voorjaarsnieuwsbrief. Het begint hier al aardig op voorjaar te lijken. Een graad of vijftien, zonnetje, gras wordt al weer wat groener. Het ziet er goed uit, beter dan bij jullie geloof ik. Ik ben sinds kort ook via het NET te bereiken en heb al een

(Loek) Maandagmorgen in Denver. Ik was vanochtend iets eerder van huis vertrokken aangezien het vannacht nogal wat gesneeuwd had. Het viel echter reuze mee op de weg, en ik was om half 7 al op m’n werk. Ik verwachtte wel de eerste te zijn maar dat viel tegen. Ik hoorde zachte muziek op het kantoor

(Loek) Daar gaan we dan. Gepke zegt dat het weer eens tijd wordt een levensteken te geven, en aangezien ik momenteel een minder drukke tijd op mijn werk heb, mag ik de spits afbijten. “Minder drukke tijd…”, dat zouden ze hier een understatement noemen. Zeg maar gerust dat ik op het moment geen moer te

Hi Guys: Met Laura Figi (bij insiders bekend) op de achtergrond hier in Amerika, een extra paar sokken in mijn schapenwollen pantoffels, twee truien en een kop hete koffie in de kelder achter de computer. Hoewel de verwarming het hier zou moeten doen, komt er volgens mij alleen maar koude lucht uit de roosters, vandaar

Geacht volk, Wegens groot succes geprolongeerd! De reacties uit holland op onze (lange) brief waren motiverend genoeg om nog eens een poging te wagen. Uit die reactie bleek dat jullie geen van allen op die droge “hoe gaat het met jullie, met ons gaat het goed” brieven uit amerika zaten te wachten. Dus gaan we