(Loek) Daar gaan we dan.
Gepke zegt dat het weer eens tijd wordt een levensteken te geven, en aangezien ik momenteel een minder drukke tijd op mijn werk heb, mag ik de spits afbijten. “Minder drukke tijd…”, dat zouden ze hier een understatement noemen. Zeg maar gerust dat ik op het moment geen moer te doen heb. Dat kan echter van het ene moment op het andere veranderen. Wat werk betreft gaat het hier goed in Colorado. Gepke was haar baan zat en had binnen een paar weken iets anders gevonden. Ik hou ook wel van afwisseling dus kijk ik ook rond of er nog leukere dingen zijn. Vorig jaar, toen we echt werk zochten, was het moeilijker om wat te vinden dan nu, maar uiteindelijk vonden we allebei iets. Op het moment sturen we gewoon voor de lol onze CV naar een bedrijf, en krijgen bijna per ommegaande het verzoek langs te komen voor een gesprek. Niet dat er altijd een wereldbaan uitrolt, maar in ieder geval wil men met je praten, iets waar we vorig jaar meer moeite mee hadden. Nu is de werkeloosheid hier in de afgelopen maanden tot onder de 3% gezakt, dus dat helpt ook. Ook mijn baas merkt dat ze iets meer moeite moet doen om haar huidige personeel te behouden. Ikzelf heb van haar een salarisverhoging gekregen van 15%, maar ik weet dat ik waarschijnlijk meer waard ben. Dus kijk ook ik rond, je weet nooit waar je tegenaan loopt.
Vorige maand (april) hadden we bezoek van Joke en Loek van Zijl en kinderen uit Rochester NY. Ze zijn in Augustus 1994 naar de USA verhuisd en komen in Juli hier in Denver wonen en zochten alvast woonruimte. Zo te zien hebben ook zij het wel naar hun zin hier in Amerika. We zijn direct vanaf het vliegveld naar een adres voor een huurhuis gereden die Loek via via had gekregen. Na binnen te hebben rondgekeken hadden ze al min of meer direct besloten het te nemen. s’Middags zijn we weer terug gegaan om het huurcontract te bevestigen. Ze zijn niet van plan daar langer dan een jaar te blijven, en willen dan iets kopen in de omgeving, dus snel beslissen was geen probleem. De familie heeft voornamelijk zichzelf geamuseerd, aangezien Gepke en ik moesten werken. Zij hadden een van de auto’s geleend en hebben rondgeken in de omgeving waar ze gaan wonen, scholen bezocht, telefoon geregeld enz. Ikzelf besloot die week maar de griep te krijgen dus de laatste paar dagen van hun bezoek was ik extra gezellig (strontziek dus). Zaterdag hebben we ze weer naar het vliegveld gebracht en uitgezwaaid. Als ze dus in Juli weer terugkomen, hebben we familie om de hoek wonen! Nu de rest nog (hint).
Even tussendoor, we hebben recentelijk een videorecorder aangeschaft waarmee we ook Nederlandse banden kunnen afspelen en opnemen. Plus van het ene systeem (Nederlands: PAL) kopieren naar het andere systeem (Amerikaans: NTSC) en visa versa. Dus als er eens iets leuks is op TV in Nederland, neem het op en stuur de cassette naar ons toe (Paul de Leeuw of zo iets). En als jullie van iets weten dat hier op TV is wat je graag wil zien, vertel het ons en we nemen het op volgens het Nederlandse systeem en sturen het naar jullie toe (alsjeblieft geen soaps).
Wij wonen nu bijna twee jaar hier, en merken dat ook ons onderlinge (Nederlandse) taal gebruik doorspekt raakt met Amerikaanse woorden. Soms kunnen we niet meteen op het Nederlandse woord komen en gebruiken uit luiigheid het Amerikaanse woord maar. Ikzelf heb de neiging een zin in het Nederlands te beginnen en op z’n Amerikaans te beeindigen. En dan gooien we er allebei regelmatig onze zelf verzonnen woorden in. Het valt ons zelf niet meer op, maar voor buitenstaanders moet het wel een komisch effect hebben. Een voorbeeldje (waar gebeurd):
(Loek): De buurman vraagt of hij onze “wheelbarrel” mag lenen, is dat goed’?
(Gepke): “Ja, “of course”, dat hoef je mij toch niet te vragen. Is hij al begonnen met zijn “sod” of werkt hij nog aan zijn “sprinkler’?
(Loek): Ze zijn met “sod” bezig. Ze doen het een beetje raar, “starting in the middle”
(Gepke): Heeft hij hulp? (Loek): Ja, een man of vijf, allemaal met eigen auto. Het lijkt wel een “parkinglot out there”.
(Gepke): Ik wil zo nog wat plantjes kopen voor de “backyard”, ga je mee?
(Loek): Waar?
(Gepke): Ik dacht “Builders Square or Target, I’m not sure”.
(Loek): “Jasgoed” ik ga mee.
Voor diegenen die niet weten wat “Jasgoed” betekent: “Ja dat is goed”, en het wordt uitgesproken op z’n Turks; “Yhasghud”. Dit is maar een voorbeeld maar soms weten we zelf niet meer waar we het over hebben. De enige keer dat dit taalgebruik ons zelf opvalt is als het woord dat op zijn Amerikaans uitspreken ook iets betekent in het Nederlands, zoals “ik ga out”, wat dan meer klinkt alsof het verouderingsprocess versneld is ingetreden, in plaats van “ik ga naar buiten”.
Ik weet niet meer wat we de vorige keer hebben gemeld over het nieuwe vliegveld hier, maar het is nu eindelijk open. Na meer dan een jaar te zijn uitgesteld, wat ongeveer een miljoen dollar per dag koste, heeft men de problemen overwonnen en is het nu vol in gebruik. Voordeel voor ons, er is bijna geen vliegtuig herrie meer om ons heen, want de start en landings routes lopen niet over ons huis zoals dat het geval was bij het oude vliegveld. We zijn voordat het vliegveld openging wezen kijken gedurende een open dag. Het is er erg mooi en modern en erg groot. Best de moeite waard om eens te kijken, en volgens de kenners veel efficienter dan het oude vliegveld. Martinair vliegt er tweemaal per week heen als je een keer daar wilt gaan kijken
Tot horens – Loek
(Gepke)
Er is veel gebeurd in de afgelopen maanden. Begin maart was ik het eigenlijk wel zat bij Princeton Masters. Iedereen was weer eens bij het management geroepen en had te horen gekregen dat het niet zo goed ging met de zaken. Betaaldag werd weer uitgesteld naar de 6e van de (volgende) maand; we moesten zuinig zijn met alles, dus weer niet genoeg kopieerpapier, toners voor de printers, koffie, etc. Ik vond het wel welletjes. Toen er op een gegeven moment een geldschieter was gevonden, werd al het geld geïnvesteerd in een vijftal dure Macintosch computers + printers, opgesteld in een netwerk zodat de verkopers alle ‘leads’, gespreken en verkopen enz. konden registren. De uiteindelijke levering van de diensten die onze verkopers verkopen moeten door de adviseurs (voor wie ik de administrative ondersteuning verzorgde) plaatsvinden. Echter voor ons was er geen geld meer voor wat nieuwe apparatuur. Voor mij was toen de maat vol en ik ben braaf op advertenties in de krant gaan reageren. Ik had vrij snel success. Een telefonisch interview, gevolgd door een typtest en 2 gesprekken en ik had een aanbod binnen. Niet slechter dan mijn vorige baan, maar ook niet veel beter. Maar ja, ik wilde weg bij Princeton Masters, dus heb ik het aanbod maar aangenomen. Sinds 1 mei werk ik nu bij de DLS Group. Weer een klein bedrijf (eigenaar is weer een vrouw), ongeveer 20 medewerkers en men houdt zich hier bezig met het schrijven, ontwerpen, ontwikkelen en programeren van cursussen, oftewel Computer Based Training. in plaats van in de klas over een bepaald onderwerp iets te leren, zit je achter een computerscherm waar je je kennis moet opdoen. Op dit moment zijn we bezig een zeer uitgebreid cursuspakket te verzorgen voor alle ‘stockbrokers’ in de USA. De sfeer hier is erg leuk, erg informeel. We hoeven niet “in’t net”, iedere dag dus geen panties maar een comfortabele spijkerbroek. Het is wel erg hard werken. In de eerste 3 weken dat ik hier zit, heb ik al bijna iedere dag overgewerkt. Ik ben al een paar dagen bezig een cursus te testen, en ik wordt dit regelmatig zat, dus dan zit ik wat weer in deze brief in te tikken. De rit hier naar toe is iets korter dan mijn vorige baan en ook in een leukere omgeveving. Zat ik bij mijn vorige baan in een soort Bijlmer met de dichtsbijzijnde winkel op 10 minuten autorijden, nu loop ik de straat uit en zit ik in het duurste winkelcentrum van Colorado. Nadeel van zo’n nieuwe baan is natuurlijk dat je weer helemaal opnieuw moet beginnen met het opsparen van vakantiedagen. Bij mijn oude baan had ik eindelijk recht op een volle week, en die heb ik er maar bij in laten schieten. Een normale opzegtermijn is hier 2 weken, dus toen ik ontslag indiende, heb ik me van de goede kant laten zien en nog twee volle weken gewerkt, vrijdag was de laatste dag daar, maandag de eerste dag hier. (ik heb wel gevraagd om uitbetaling van mijn 5 (vijf !) vakantiedagen, en dat zou men regelen – ik heb de cheque nog niet gezien trouwens). Bij mijn nieuwe baan begin ik na 4 maanden met 0.8 dag per maand te sparen en dat komt ongeveer neer op 2 weken per jaar (wel een week meer dan bij mijn vorige baas – ik ga vooruit).
Begin april hebben we 2e kat gekregen, een -echte- Blauwe Rus, en hij heet Troy. Loek had een tijdje geleden voor een collega, die Blauwe Russen fokt, een aantal artikeltjes uit het Nederlands vertaald. Als dank mochten we een kleintje uitzoeken. Aldus geschiedde. We moeten Troy en Piet (de ‘grote’ kat) nog wel gescheiden houden als we niet thuis zijn. Piet is nl. ontklauwd ( heeft geen voorklauwen meer) en Troy nog niet, en volgens de dierenarts is het beter dat allebei ontklauwd zijn als ze de hele dag bij elkaar zijn. Begin Juli gaat Troy onder het mes: ontklauwen en ontmannen in een keer want dat is goedkoper (hoeft ie maar 1 keer onder verdoving).
In februari hebben we een en ander in de tuin afgemaakt. We hebben grint gestort langs de zijkanten van het huis en een hekje gebouwd rondom het deck. Het was steeds prachtig weer begin dit jaar, dus ik dacht dat de zomer al in maart zou beginnen. Niets was minder waar. Eind maart werd het koud en nat. Om de dag hadden we sneeuwstorm en dit ging tot bijna begin mei door, daarna gevolgd door regen. Het waterniveau hier in Colorado is op sommige plaatsten tot 200% boven normaal gestegen. Over een tekort aan water hoeven we dit jaar dus niet in te zitten. In de bergen sneeuwt het nog steeds zo nu en dan. De meeste ski oorden gaan half april dicht, maar doordat er zo veel sneeuw is gevallen blijven een aantal open tot begin juni. Vorige week nog was de snelweg door de bergen afgesloten vanwege de hoeveelheden sneeuw die gevallen was. Afgelopen weekend was het voor het eerst weer een beetje warm. Lekker buiten zitten op het terras, een beetje ompriegelen met nieuwe plantjes, dus dat was wel weer eens leuk. Vanaf maandag regent het al weer. Ik heb Colorado nog nooit zo groen gezien. Het lijkt Nederland wel
Wat is er verder zoal nog gebeurd. Met de kerst hadden we mijn zus, zwager, nicht en moeder over voor twee weken. We hebben echt kerst gevierd met cadeautjes onder de boom en een ‘stuffed turkey’ (gevulde kalkoen) als diner. De eerst week is de familie er op uit geweest om wat van de omgeving te zien, de tweede week gingen zus, zwager en nichtje skieen in Breckenridge, Hoewel er volgens de Coloradians nog niet echt veel goede skisneew was gevallen, was de familie toch wel onder de indruk van de wintersport faciliteiten (vooral de ruime pistes) hier in de buurt.
In het najaar krijgen we het ook druk met visite. De maanden september en oktober zijn populair aan het worden. Ik zal maar vast weer eens gaan nadenken over wat ik allemaal nodig heb uit Nederland. Begin juni hebben we hier een drietal “Dutch Days”, dus dan kunnen we ons weer eens tegoed doen aan poffertjes, snert, patatje met, etc. Ze verkopen dan ook allerlei nederlande produkten zoals roggebrood, drop, beschuit, dus kan kunnen we onze voorraden voor zover mogelijk weer even aanvullen.
Nog even iets over Broodmachine. Ik heb nogal wat reakties hierop gehad, dus hier volgt nog wat additionele informatie. De prijzen lopen hier van $100 tot $300. Verschil is de grootte van het brood (1 of 1,5 pond (amerikaanse = ongeveer 450 gram) en of ze 1 of 2 broden tegelijk kunnen bakken. In centimeters vergelijkbaar: 1,5 pond is ongeveer 20 breed x 20 lang x 25 cm hoog, niet echt groot dus, zo’n 7-10 sneetjes. De kwaliteit en smaak hangt af van het meel wat je er in stopt. Ik heb een paar keer kant en klaar meel van de supermarkt gebruikt: resultaat was niet echt bijzonder. Ik heb zelf een paar keer geexperimenteerd met meel, gist, en wat er nog meer ingaat: resultaat was dat het brood niet rees (kan ook aan de machine liggen, de mijne-die ik nog steeds van een vriendin te leen heb-is een goedkopere soort). Het meeste baat heb ik nog met kant en klaar meel van een speciale winkel, dit kost dan wel $2.50 per pak, maar het resultaat is perfekt.
Ik kan eigenlijk verder niets opzienbarends verzinnen. Door al dat gedoe met oude baan en nieuwe baan bleef er niet veel energie over. Gaat wel weer over zullen we maar denken. Dit jaar zijn we in ieder geval van plan om weer eens te gaan kamperen. Of we dan ook echt in het ‘wild’ gaan weet ik nog niet. Er komen hier nog steeds beren en poemas voor. We zullen wel zien.
Vandaag is het een bijzondere dag voor Nederland. Ajax in de finale van de Europacup. Dit wordt zowaar hier uitzonden, maar ik ben vergeten de video te programmeren. Dus maar even wachten op de krant van morgen of misschien kan ik Loek vragen om vanavond even op Teletext te kijken. Je zult hier wel verbaasd over zijn maar Loek heeft uitgevonden dat hij via lnternet kan inloggen op de Nederlandse Teletekst. Het lukt niet altijd om toegang te krijgen (vooral tijdens de overstromingentijd in Nederland kwamen we er niet door), maar meestal kunnen we toch wel even stiekem kijken hoe koud en hoe nat het bij jullie is. Berichten via het electronische net zijn natuurlijk ook altijd welkom.
Dat was het voor deze keer.
Wederom hardstikke bedankt voor alle leuke verslagen uit Nederland. Wat zijn nu eigenlijk de Hollandse kleuren ? – Rood/Wit/Blauw of Oranje of Paars. Het is al moeilijk genoeg om hier uit te leggen dat we Dutch zijn en uit Holland of uit The Netherlands komen-is dat allemaal hetzelfde ? En dat dat de Hollandse kleur Oranje is en niet niet Rood/Wit/Blauw en waar past Paars nu weer ? Schrijf ons gauw en veel.
Groetjes,
Jill, Louis, Piet, Troy