Herfstbrief en verhuisbericht!
Er is even wat ruimte in de planning hier op het werk, dus even tijd om vrienden, familie, kennissen enz. op de hoogte te brengen van de laatste ontwikkelingen. Veel gebeurd in korte tijd, vandaar deze brief die vrij snel volgt op onze vorige zomerbrief. Vlak na het schrijven van de zomerbrief waren Gepke en ik aan het rondtoeren op het platteland (“prairie”) niet ver van waar wij wonen. Wij zagen een ietwat verwaarloosd stukje land met daarop een huis met wat schuurtjes, en aan de rand het bordje “For Sale”. We hadden al vaker over gehad, dat als we ooit verhuisden, dan zou het zijn naar een plek waar we wat meer ruimte om ons huis hadden, en dus zag dit er wel aantrekkelijk uit. We hebben er onderweg en later thuis over gefantaseerd, en toen besloten dat het geen kwaad kon om Millie, de dame die ons huidige huis heeft helpen vinden, eens op te bellen. Millie zou wel even informeren naar het onroerend goed in kwestie, en zou contact met de eigenaar opnemen. De volgende dag belde ze op dat we Dinsdag een kijkje konden nemen als we daar zin in hadden. Ach kijken kan geen kwaad he?
Dinsdag avond waren wij (veel te vroeg) bij het land om te kijken. Aangezien er niemand was, konden we op ons gemak even buiten het huis rondkijken. Het land was echt heel verwaarloosd, het het onkruid reikte af en toe tot onze kin. Later toen Millie kwam konden we ook het huis van binnen bekijken. Hoewel men pogingen had gedaan om het op te knappen, was er een hoop werk nodig om het weer bewoonbaar te maken. Millie zag dat ook wel, en had eens verder in de omgeving gekeken en maakte ons attent op een ander huis met land niet ver daarvandaan. Het was volgens haar iets duurder, maar nieuwer (1985) en in veel betere staat. Wij dus gaan kijken, en meteen verliefd geworden. Het huis is ietsje groter dan wat we nu hebben, maar alles is gelijkvloers. Een “ranch” noemen ze dat hier. Het staat op 2.7 acres (ongeveer 1 hectare), met een grote schuur achter waar nu paarden in staan, en nog een of twee kleinere schuurtjes. De huizen eromheen hebben allemaal grote stukken land eromheen, dus je zit niet meteen bij je buren naar binnen te kijken, en je heb een fantastische uitzicht van de hele Rocky Mountains
Die avond dus meteen maar een bod gedaan, en na wat getouwtrek heen en weer zijn we het met elkaar eens geworden over de prijs. De koop werd echter gesloten onder de voorwaarde dat wij ons huis eerst konden verkopen. Flanders Way (zie foto) werd dus te koop aangeboden; het was pas 3 dagen nadat we ons ritje over de prairie maakten.
Drie weken later kregen we een serieus bod op ons huis en na ook hier weer handjeklap te hebben gespeeld werden we het eens over de prijs. De sluitingsdatum voor de verkoop van ons huidige huis werd vastgelegd op 28 Augustus om 9:00 uur s’ochtends, en van ons toekomstige huis op 28 Augustus om 10:30 uur diezelfde ochtend. Ojee, nu gaat het dus echt gebeuren! We moesten de verhuizing nu echt gaan regelen, en lieten een paar verhuizers komen om een prijsopgave te geven. Nou, dat was dus veel duurder dan we hadden gedacht, dan maar zelf een vrachtauto huren, dat kostte maar tien procent van wat de verhuizers vroegen.
Over de loop van de weken hebben beetje bij beetje dozen verzameld en spullen ingepakt. Op Zondag 30 Augustus is het dan zover, we laden ons hele hebben en houden in de vrachtauto en laten het huis, dat de afgelopen jaren ons thuis was, achter. Joke, Loek en aanhang komen ons helpen om de acht meter lange vrachtauto drie keer vol te laden. Tegen het eind van de dag is iedereen gevloerd. We halen een pizza, een eten deze bij het licht van de ondergaande zon op. De volgende dag hebben Gepke en ik vrij genomen en ook Joke investeert nog een dag om orde op zaken te stellen. Tegen het eind van de dag ziet het huis er weer leefbaar uit. Nog wel hier en daar een doos, maar die verdwijnen wel in de loop van de week. De poezen blijven deze week opgesloten in het washok, zodat ze kunnen wennen aan hun nieuwe omgeving. Wij hebben de eerste nacht in ons nieuwe huis geslapen, welleswaar enigszins onrustig vanwege allerlei onduidelijke geluidjes, maar dat hoort erbij.
