Het is zover, het huis staat te koop. Al voordat het bordje er stond waren er al twee geïnteresseerde partijen komen kijken. Afgelopen week weer twee, waarvan eentje zelfs twee keer een afspraak had gemaakt. Het lastige van zo’n huis wat te koop staat is dat je op elk moment van de dag je boeltje moet oppakken en even je huis moet verlaten zodat wildvreemden zonder jou even een kijkje rond kunnen nemen. Wij gaan dan maar een boodschap doen, of bij McDonald’s van de WiFi gebruik maken.
Gisteren waren we dus ook weggejaagd. Het kwam nu wel uit want we hadden een drie uur durende afspraak met het “Design Center” van de bouwer van onze nieuwe stek. Drie uur staren naar kleuren verf, keuken kastjes, kranen, keuken apparatuur, gordijnen enz. We liepen aan het eind van het verhaal zo’n $20,000 lichter weer naar buiten. Het is te hopen dat het huis wel verkoopt, want de opbrengst moet onze kooplust dekken. Maar we waren wel tevreden met onze keuzes. We denken dat het nieuwe huis zeker van binnen er heel mooi uit gaat zien.
Terug in het oude huis werden we door de makelaar gebeld dat de potentiële koper toch wel zeer geïnteresseerd is. Voorlopig heeft ze nog geen bod gemaakt, en daar gaat het toch om. Maar ja het is nog maar de eerste week en gemiddeld duurt het momenteel toch wel anderhalve maand eer een huis is verkocht. En als het bij ons ook zo snel gaat zijn we tijdelijk dakloos. Dan moeten we op zoek naar een tijdelijk onderdak en leven uit koffers.