Thanksgiving Day in Denver. Terwijl de meeste van onze buren zich klaarmaken voor het vreetfestijn vanmiddag gevolgd door uitbuiken en football kijken op de bank, staan wij rond vijf uur op om klaar te zijn voor de shuttle die ons naar het vliegveld brengt rond 6 uur. Eigenlijk was Gepke al om 4 uur op, maar dat kwam omdat mijn zus ons wakkerbelde met de mededeling dat ons vluchtnummer niet werd vermeld op Schiphol. Wij konden daar echter niets aan veranderen, maar aangezien ze nu toch wakker was stond Gepke maar op.
Rond kwart over zes kwam de blauwe shuttle in de verte aanrijden en gingen we met onze koffers aan de weg staan. Er zaten reeds vier mensen in de shuttle, waarvan een eentje vermoedelijk die ochtend niet had gedoucht. Onderweg naar het vliegveld nam de chauffeur regelmatig een grote slok uit een beker waar volgens Gepke Moutain Dew in zat, maar ik vond het meer op een Margarita on the Rocks lijken.
Desalniettemin kwamen we heelhuids op DIA aan, en gingen meteen bij de eerste stop eruit, ook al was de stop voor ons aan de andere kant van de terminal. Wij kunnen net zo snel lopen, en buiten stonk het minder dan in de shuttle. Het inchecken ging soepeltjes, ondanks het feit dat we door een dame van United eerst de verkeerde kant op werden gestuurd. Nadat we door de security heen waren en de trein naar de “B” pier hadden genomen, gingen we meteen bij “Pour la France” naar binnen voor ons traditionele vliegveld ontbijt. De kwaliteit is hier de afgelopen tijd een beetje teruggelopen, en ook nu was het eten koud en de koffie nauwelijks te drinken. Het wordt dus tijd dat we deze traditie elders gaan voortzetten.
Na het ontbijt lopen we naar de gate en wachten totdat we in mogen stappen. De eerste etappe van ons lange reis begint met een vlucht naar Newark. Geen slecht begin want ik werd meteen door de stewardess uit mijn stoel gelicht en in first class neer gezet. Ze hadden daar nog een plekje over en vroegen of ik daar interesse in had. Ik heb daar dus maar mee ingestemd, en Gepke alleen achtergelaten. Meestal slaapt ze toch in het vliegtuig dus ik vermoed dat ze mij niet echt zal missen.
Op deze manier was ik dus snel in Newark, waar we ons naar de volgende gate vervoegden voor de vlucht naar Amsterdam. Deze vlucht was iets minder, niet vanwege de beenruimte, want daar hadden we ruim genoeg van aangezien we bij de nooduitgang zaten. Met de entertainment was het echter minder goed gesteld, want die deed het niet, dus geen films onderweg. Gelukkig had ik voor vertrek nog twee huurflims gedownload, dus ik zat niet helemaal op een droogje.