Verkocht!

Het huis is verkocht

Dat ging achteraf gezien allemaal vrij snel, maar de stress was er niet minder om.  Het huis is nu officieel verkocht.  Vanmorgen om 10 uur gingen Gepke en ik naar de “Title Office” om de overdracht te regelen, hetgeen erop neer kwam dat we vele, vele handtekeningen moesten zetten.  Onze makelaar was erbij om het een en ander van onze kant in goed banen te leiden.

Ook de koper had haar makelaar erbij en een vertegenwoordiger van de hypotheek bank die beiden goed Spaans spraken.  Omdat de koper niet zo goed Engels sprak, werd het geheel geleid door een “biligual” agent, die ook nog eens alle zaken voor haar vertaalde in het Spaans.  Ja, dat krijg je als je in het tweetalige Colorado woont.  De vrouw en haar man die het huis koopt heeft een goed katholiek gezin met 8 kinderen, dus ze kan wel een huis gebruiken met afmetingen als het onze…

Paperwork

Uiteindelijk heeft de papiermolen het meeste tijd gekost, want de beslissing om ons huis te kopen viel al 10 dagen nadat het op de markt was gezet.  Toen moesten we wachten op inspectie, taxatie, reparaties van kleine mankementen, goedkeuring van banken voor hypotheken, leegslurpen van beerput enz.  Dat duurde bij elkaar rond de 2 maanden, en de laatste paar weken waren gevuld met inpakken, verhuizer regelen en opslag van onze spullen tot ons volgende stek beschikbaar komt.  Al met al hadden we geen tijd om tussendoor adem te halen: er is gewoon erg veel te regelen, met name administratief.

Extended Stay

Vandaag is het dan allemaal rond en zitten we in ons “Extended Stay” hotel tot volgende week, wanneer we voor een maand naar Nederland vliegen.  Als we terug komen uit Nederland gaan we nog een paar weken “house sitten” bij vrienden, voordat we neerstrijken in een AirBnB voor een aantal maanden tot ons nieuwe huisje klaar is.  Ik zeg huisje, want we gaan veel kleiner wonen; van 4800 sqft gaan we naar 1645 sqft, ongeveer 150 m2.  Dat is niet echt klein, maar een stuk minder dan wat we gewend waren, dus we moesten heel veel spullen wegdoen.  Veel hebben verkocht en andere spullen zijn naar liefdadigheidsinstellingen gegaan, en nog meer gewoon in de vuilnisbak verdwenen.  Uiteindelijk is er nog veel te veel overgebleven waardoor het niet in de opslagruimte pastte die we hebben gehuurd: we moesten er nog een kleinere opslagruimte bij huren.

Nu zitten we in onze kleine hotelkamer uit te puffen, en denken aan wat er de komende tijd gaat gebeuren.  Hoewel we voor post voorlopig een postbakje hebben gehuurd, is voor veel instanties een “physical address” een verplichting.  Dat wordt dus de uitdaging voor de korte termijn.